Komunikacja międzykulturowa to proces interakcji między ludźmi o różnym pochodzeniu kulturowym. Komunikacja ogólnie może być postrzegana jako "proces, w którym ludzie wzajemnie przekazują sobie znaczenie" (Broszinsky-Schwabe, 2011, s.27). Wiadomości są wysyłane przez jedną osobę (nadawcę). Odbiorcy otrzymują wiadomość i interpretują ją. Jeśli nadawca i odbiorca mają różne pochodzenie kulturowe, może to prowadzić do tego, że wiadomość zostanie zrozumiana inaczej niż zamierzano. Szczególnie w przypadku komunikatów pośrednich, wiedza kulturowa może być ważna dla zrozumienia komunikatu zgodnie z jego przeznaczeniem. W zależności od kultury, "być może" może oznaczać rzeczywiste "być może" lub grzecznie sformułowaną odmowę. Oprócz komunikacji werbalnej, ważną rolę w przebiegu rozmowy odgrywa komunikacja niewerbalna, tj. mimika twarzy, gesty i postawa. Jeśli zostaną one źle zinterpretowane, może to prowadzić do nieporozumień. Kontekst międzykulturowy nie musi oznaczać problemów z wzajemnym zrozumieniem. Zazwyczaj tak nie jest. Niemniej jednak, radzenie sobie z komunikacją międzykulturową może zapobiec ewentualnym irytacjom lub nieporozumieniom.
Jeśli partnerzy dialogu posiadają kompetencje międzykulturowe, może to wspierać udaną komunikację w kontekście międzykulturowym. Kursy szkoleniowe w zakresie kompetencji międzykulturowych i komunikacji międzykulturowej są oferowane przez różne organizacje w Saksonii-Anhalt. Więcej informacji na ten temat można znaleźć na stronie tematycznej Międzykulturowość i radzenie sobie z różnorodnością.
Komunikacja instytucjonalna i język urzędowy