Uprzedzenia to postawy wobec ludzi lub grup ludzi, które są powiązane z negatywnymi osądami. Pewne cechy (rzeczywiste lub domniemane) są wyróżniane i uważane za typowe dla tej grupy ludzi. Uprzedzenia opierają się zatem na uogólnieniach i są jednocześnie pejoratywne.
Przykładami uprzedzeń mogą być:
- "Migranci są niewykształceni".
- "Kobiety nie są dobrymi szefami".
- "Ojcowie nie potrafią opiekować się dziećmi tak dobrze jak matki".
Zazwyczaj odnoszą się one do następujących cech danej osoby
- płeć
- wiek
- religia
- poglądy polityczne
- wygląd
- poziom wykształcenia
- Pochodzenie osoby
Uprzedzenia mogą również wpływać na to, jak ludzie zachowują się wobec innych. Mogą one stanowić mentalną podstawę zachowań dyskryminacyjnych (zob. Bundeszentrale für politische Bildung, 2012).
Dyskryminacja to niekorzystne traktowanie grupy ludzi ze względu na pewne cechy, takie jak pochodzenie, język, wygląd, płeć, kolor skóry, religia, kultura lub wykształcenie (patrz zbiór faktów dotyczących dyskryminacji Bertelsmann Stiftung, 2018).
Dyskryminacja może mieć różne formy:
- Dyskryminacja może występować otwarcie i w ten sposób być postrzegana przez osoby zaangażowane, np. gdy niektórym pracownikom wyraźnie odmawia się cennych umiejętności w wewnętrznych umowach i dyskusjach firmy ("Nie może tego zrobić, ponieważ jest migrantem").
- Dyskryminacja może jednak występować również w sposób ukryty, np. gdy współpracownicy są odrzucani ze względu na inne pochodzenie lub religię.
- Dyskryminacja może mieć również charakter strukturalny, np. gdy kandydaci o niemiecko brzmiących nazwiskach są regularnie faworyzowani w stosunku do kandydatów o "obco" brzmiących nazwiskach, jeśli mają takie same kwalifikacje.
(Źródło: Arkusz informacyjny na temat dyskryminacji Bertelsmann Stiftung 2018)
Osoby dotknięte dyskryminacją wyraźnie cierpią z jej powodu. Nie są w stanie zaprezentować swoich umiejętności i nie czują się doceniani. Brak uznania może często prowadzić do niskiej samooceny osób dotkniętych dyskryminacją.